دانلود جدیدترین فیلم های ایرانی و خارجی

خانومانهزناشویی

عفونت واژن چیست و چه راه هایی برای درمان عفونت واژن وجود دارد؟

بررسی اجمالی عفونت واژن

عفونت واژن یک عفونت قارچی است که باعث تحریک، ترشح و خارش شدید واژن و فرج (بافت هایی که باعث باز شدن واژن می شوند) می شود. عفونت قارچی واژینال که همچنین کاندیدیازیس واژینال نامیده می شود، از هر 4 خانم، 3 نفر آنها را درگیر خود می کند. بسیاری از زنان حداقل دو مرتبه این عفونت را تجربه می کنند. عفونت قارچی واژینال یک عفونت منتقل شده از روش های جنسی نیست. اما خطر ابتلا به عفونت واژن در زمان اولین فعالیت جنسی منظم وجود دارد.

همچنین شواهدی وجود دارد که عفونت قارچی واژینال ممکن است با تماس دهان به اندام جنسی (رابطه جنسی دهانی و اندام جنسی) مرتبط باشد.

داروها می توانند به طور موثر عفونت واژن را درمان کنند. اگر یک خانم عفونت های قارچی واژینال مکرر داشته باشد، به عنوان مثال چهار مرتبه یا بیشتر در یک سال، ممکن است به یک دوره درمان طولانی تر و یک برنامه نگهداری نیاز داشته باشد. از آن جایی که عفونت واژن در دنیای امروز در میان خانم ها بسیار رایج شده است،

نوشته های مشابه

ما می خواهیم هر آنچه که باید در مورد عفونت واژن و خارش واژن و درمان این عفونت ها بدانید را در مجله پروماگ به شما بگوئیم. تا پایان مقاله با ما همراه باشید تا اطلاعات خود را در این باره تکمیل کنید.

علائم ابتلا به عفونت واژن

علائم عفونت های قارچی واژینال می توانند از عفونت واژن خفیف تا متوسط متغیر باشند و شامل موارد زیر می شوند:

1- تحریک و خارش واژن و فرج

2- احساس سوزش، به ویژه در هنگام مقاربت یا در هنگام ادرار کردن

3- قرمزی و تورم فرج

4- درد و تورم واژن

5- جوش های واژن

6- ترشحات غلیظ و سفید رنگ واژن

7- ترشحات آبکی واژینال

عفونت واژن پیچیده

عفونت قارچی واژینال ممکن است پیچیده باشد اگر:

1- علائم و نشانه های شدید مانند سرخ شدن، تورم و خارش شدیدی داشته باشید که منجر به زخم و جراحت های شدید در واژن می شوند.

2- در سال یک یا چهار عفونت قارچی واژینال داشته باشید.

3- عفونت واژن شما توسط یک نوع عفونت قارچی نادر به وجود آمده باشد.

4- شما باردار باشید.

5- شما به دیابت کنترل نشده مبتلا باشید.

6- سیستم ایمنی بدن شما به دلیل برخی داروها یا شرایطی مانند عفونت HIV تضعیف شده باشد.

 

عفونت واژن

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائم زیر را داشتید، هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید:

1- برای اولین بار علائم عفونت واژن را تجربه می کنید.

2- شما مطمئن نیستید که آیا عفونت قارچی واژینال دارید یا خیر؟

3- علائم شما بعد از درمان با پمادهای ضد قارچی واژینال کاهش یافته باشند.

4- علائم دیگری داشته باشید.

تشخیص عفونت واژن

برای تشخیص عفونت قارچی واژینال، پزشک ممکن است:

1- سوالاتی در مورد تاریخچه پزشکی شما بپرسد. این سوالات ممکن است شامل جمع آوری اطلاعات در مورد عفونت های واژینال قبلی یا عفونت های منتقله از راه جنسی باشند.

2- انجام آزمایش لگن. پزشک شما برای بررسی علائم عفونت واژن شما، اندام های خارجی شما را بررسی می کند. پس از آن، پزشک شما یک وسیله ای (اسپکولوم) را در واژن شما قرار می دهد تا دیواره های واژن را برای بررسی واژن و دهانه رحم، یعنی قسمت پایین تر و باریک تر رحم شما، باز نگه دارد.

3- ترشحات واژینال را مورد آزمایش قرار می دهد. پزشک ممکن است نمونه ای از مایع ترشحی واژن شما را برای آزمایش مورد بررسی قرار دهد، تا بتواند نوع قارچی که باعث ایجاد عفونت واژن شده است را تعیین کند. شناسایی نوع این قارچ می تواند به پزشک شما کمک کند که درمان موثرتری را برای عفونت های واژینال مکرر تجویز کند.

علل بروز عفونت واژن چیست؟

قارچ کاندیدا آلبیکانس دلیل اصلی اکثر عفونت های قارچی واژینال است. واژن شما به طور طبیعی شامل یک ترکیب متعادلی از قارچ ها، از جمله کاندیدا و باکتری ها می شود. برخی از باکتری ها (لاکتوباسیلوس ها) برای جلوگیری از رشد بیش از حد قارچ ها وارد عمل می شوند. اما این تعادل می تواند مختل شود. رشد بیش از حد کاندیدا یا نفوذ قارچ ها به لایه های سلولی عمیق تر واژن باعث بروز علائم و نشانه های عفونت واژن می شود. رشد بیش از حد قارچ ها می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

1- استفاده از آنتی بیوتیک ها، که موجب عدم تعادل در عملکرد طبیعی واژن می شود.

2- بارداری

3- دیابت کنترل نشده

4- اختلال در سیستم ایمنی بدن

5- مصرف قرص های ضد بارداری یا داروهای هورمونی که سطوح استروژن را افزایش می دهند.

کاندیدا آلبیکانس شایع ترین نوع قارچ برای ایجاد عفونت واژن است. درمان عفونت های قارچی واژینال ناشی از انواع دیگر قارچ های کاندیدا می تواند بسیار دشوار بوده و به طور کلی نیاز به درمان های تهاجمی بیشتری داشته باشد.

عوامل خطر عفونت واژن

عواملی که باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت های قارچی واژن می شوند عبارتند از:

1- استفاده از آنتی بیوتیک ها. عفونت های قارچی در زنانی که از آنتی بیوتیک ها استفاده می کنند، بسیار رایج هستند. آنتی بیوتیک هایی که طیف وسیعی از باکتری ها را می کشند، همچنین باکتری های سالم موجود در واژن را نیز از بین می برند و منجر به رشد بیش از حد قارچ ها می شوند.

2- افزایش سطوح استروژن. عفونت واژن در زنان با سطوح بالای استروژن بسیار رایج است، به عنوان مثال در زنان باردار یا زنانی که قرص های ضد بارداری با دوز استروژن بالا مصرف می کنند، و خانم هایی که تحت درمان های هورمونی استروژن قرار دارند.

3- دیابت کنترل نشده. زنانی با قند خون کنترل نشده نسبت به زنان دارای قند خون کنترل شده، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت واژن قرار می گیرند.

4- اختلال در سیستم ایمنی بدن. زنانی که سیستم ایمنی ضعیفی (به عنوان مثال به دلیل درمان کورتیکواسترویید یا عفونت HIV) دارند، بیشتر در خطر ابتلا به عفونت واژن قرار می گیرند.

جلوگیری از ابتلا به عفونت واژن

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های قارچی واژینال، لباس زیری بپوشید که دارای فاق نخی یا پنبه ای باشد و خیلی تنگ نباشد. همچنین انجام ندادن موارد زیر ممکن است به جلوگیری از عفونت واژن کمک کنند:

1- جوراب شلواری تنگ

2- دوش واژینال که برخی از باکتری های طبیعی واژن را که مسئول جلوگیری از عفونت هستند را از بین می برد.

3- محصولات زنانه معطر از جمله کف وان و تامپون 

4- جکوزی، وان پر از آب گرم و دوش آب گرم

5- استفاده از آنتی بیوتیک های غیر ضروری، مانند آنتی بیوتیک هایی برای سرماخوردگی و سایر عفونت های ویروسی

6- پوشیدن لباس های مرطوب در مدت زمان طولانی، مانند لباس های شنا و لباس های ورزشی

درمان عفونت واژن

درمان عفونت های قارچی واژن بستگی به شدت و تعداد دفعات ابتلا به انواع عفونت های واژینال دارد. برای علائم خفیف تا متوسط و موارد نادر عفونت های واژینال، پزشک ممکن است راه های درمان شما را توصیه کند:

1- درمان عفونت واژینال کوتاه مدت. مصرف داروهای ضد قارچی برای سه تا هفت روز معمولا عفونت واژن را از بین می برد. داروهای ضد قارچی، که به شکل کرم ها، پماد ها، قرص ها و شیاف ها در دسترس هستند، شامل مایکونازول (Monistat 3) و ترکونازول می شوند. برخی از این داروها بدون نسخه و برخی دیگر تنها با نسخه پزشک قابل خریداری هستند.

2- درمان عفونت واژینال با استفاده از پماد کلوتریمازول یک درصد پماد واژینال، که باید طبق دستور مصرف آن را به داخل واژن با استفاده از پمپ مخصوص همراه پماد تزریق نمایید. معمولاً پس از 3 تا 5 روز استفاده از این پماد عفونت بر طرف می شود. طبق پیشنهاد پزشکان بهتر است این پماد شبها قبل از خواب مصرف شود تا نتایج مطلوب تری داشته باشد.

3- داروهای خوراکی تک دوز. پزشک ممکن است برای یک بار مصرف شما داروهای خوراکی تک دوز فلوکونازول (Diflucan) تجویز کند. اگر باردار باشید، این داروهای خوراکی تجویز نخواهند شد. برای کنترل نشانه های شدید عفونت واژن، شما ممکن است دو دوز مجزا را به صورت سه روز سه روز مصرف کنید.

اگر علائم عفونت پس از درمان کاهش نیافتند یا اگر علائم شما در عرض دو ماه دوباره بازگشتند، دوباره به پزشک مراجعه کرده و تمامی علائم را با او در میان بگذارید.

اگر علائم عفونت شما شدید باشند، یا عفونت های واژینال مکرر داشته باشید، پزشک شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

1- درمان طولانی مدت عفونت واژن. پزشک شما ممکن است یک داروی ضد قارچی تجویز کند که تا دو هفته باید به صورت روزانه و پس از آن یک بار در هفته به مدت شش ماه مصرف کنید.

2- داروهای خوراکی چندتایی. پزشک شما ممکن است دو یا سه دوز از داروهای خوراکی ضد قارچی را به جای درمان های واژینال تجویز کند. با این حال، این درمان برای زنان باردار توصیه نمی شود.

3- درمانی آزول. پزشک شما ممکن است اسید بوریک را تجویز کند. اسید بوریک کپسولی است که باید داخل واژن قرار دهید. این دارو ممکن است در صورت مصرف خوراکی کشنده باشد و تنها برای درمان قارچ کاندیدا استفاده می شود که در برابر عوامل ضد  قارچی معمولی مقاوم است.

 

عفونت واژن

 

درمان های جایگزین برای عفونت واژن

هیچ درمان جایگزینی برای درمان عفونت قارچی واژینال وجود ندارد. برخی از درمان های مکمل و جایگزین در کنار مراقبت های پزشکی شما ممکن است برای شما مسکن و آرامش بخش باشند. با پزشک خود در مورد این مسئله صحبت کنید که آیا درمان های جایگزین برای عفونت قارچی واژینال شما ممکن است مفید باشند یا خیر.

برای مراجعه به پزشک آماده شوید

اگر در گذشته به علت عفونت واژن تحت درمان قرار گرفته اید، پزشک شما دیگر لزومی نمی بیند که شما به صورت حضوری به مطب او مراجعه کنید و ممکن است درمان شما را از پشت تلفن تجویز کند. در غیر این صورت، شما باید به یک پزشک متخصص زنان مراجعه کنید و مشکل خود را با او در میان بگذارید.

پیش از مراجعه به پزشک چه کارهایی می توانید انجام دهید؟

1- لیستی از علائمی که داشته اید را تهیه کنید و همچنین مدت زمان آنها را نیز بنویسید.

2- اطلاعات کلیدی را روی یک کاغذ بنویسید، از جمله سایر شرایط پزشکی و هر دارو، ویتامین یا مکملی که مصرف می کنید.

3- قبل از قرار ملاقات خود از تامپون استفاده نکنید.

4- سوالاتی که دارید و می خواهید از پزشک خود بپرسید را بر روی یک کاغذ با دقت بنویسید.

چه سوالاتی باید از پزشک بپرسید؟

1- آیا باید دارو مصرف کنم؟

2- آیا دستورالعمل خاصی برای مصرف داروها وجود دارد؟

3- آیا محصولات غیر مستقیمی وجود دارند که بتوانند عفونت من را درمان کنند؟

4- اگر علائم من بعد از درمان دوباره بازگردند چه کاری می توانم انجام دهم؟

5- چگونه می توانم از عفونت واژن جلوگیری کنم؟

6- مراقب چه علائم و نشانه هایی باید باشم؟

در هنگام مراجعه به پزشک، حتمأ هر سوالی که دارید را بپرسید و آنها را بدون پاسخ رها نکنید.

چه انتظاری باید از پزشک خود داشته باشید؟

پزشک ممکن است از شما سوالاتی بپرسد که عبارتند از:

1- چه نوع علائمی دارید؟ چه مدت است که آنها ظاهر شده اند؟

2- آیا متوجه بوی بد واژن خود شده اید؟

3- آیا تا به حال به علت عفونت واژن تحت درمان قرار گرفته اید؟

4- آیا از داروهای بدون نسخه برای درمان عفونت خود استفاده کرده اید؟

5- آیا اخیرا آنتی بیوتیک ها را مصرف کرده اید؟

6- آیا فعالیت جنسی دارید؟

7- آیا باردار هستید؟

8- آیا از صابون استفاده می کنید؟

9- آیا از اسپری بهداشتی زنانه استفاده می کنید؟

سخن پایانی

اغلب افراد می دانند که عفونت واژن چیست و به چه علت هایی رخ می دهد. به عنوان مثال، برخی از زنان هر بار که آنتی بیوتیک مصرف می کنند، این عفونت ها را تجربه می کنند. با شناسایی عوامل خطر آفرین برای خود، می توانید از عفونت های بعدی جلوگیری کنید. همچنین حواستان به تمامی عواملی باشد که باعث بروز عفونت واژن می شوند. امیدواریم با خواندن این مطلب شما نیز بتوانید از بروز چنین مشکلی جلوگیری کنید و همیشه سلامت و شاداب باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا