دانلود جدیدترین فیلم های ایرانی و خارجی

پزشکیسلامتعلوم پایه

ترک سیگار به کمک آنزیم و حذف نیکوتین داخل خون قبل از رسیدن به مغز

سازمان جهانی بهداشت سیگار کشیدن را به عنوان یک موضوع اپیدمی جهانی طبقه بندی  کرده است. این سازمان سیگار کشیدن را جزو علت های مرگ و میر در جهان می داند که بسیار قابل پیشگیری است. سالانه بیش از 5 الی 6 میلیون نفر در جهان به خاطر عوارض ناشی از سیگار کشیدن جان خود را از دست می دهند. به همین خاطر محققان، علاقه زیادی برای یافتن روش های جدید دارند تا به افراد سیگاری کمک کنند این عادت زیانبارشان را راحت تر ترک نمایند. تعداد روش های ترک سیگار بسیار زیاد است. به عنوان مثال دانشمندان واکسن هایی را اختراع کرده اند که جلوی اثرات مطلوب نیکوتین بر روی بدن را می گیرد و لذت سیگار کشیدن را از بین می برد. در این میان تیمی از محققان موسسه تحقیقاتی اسکریپس سال هاست که بر روی تکنیک جدید و بدیعی کار می کنند و تلاش دارند آنزیمی را مهندسی نمایند که نیکوتین را قبل از رسیدن به مغز تجزیه می کند. این دانشمندان در سال 2015 به موفقیت های چشمگیری دست پیدا کردند و توانستند آنزیم طبیعی به نام NicA2 را در خاک مزارع تنباکو بیابند که توسط باکتری به نام Pseudomonas putida تولید می شود.  از آن زمان به بعد، تیم تحقیقاتی این موسسه بر روی بهینه سازی این آنزیم کار می کنند تا بتوانند آن را در گرفتن و تخریب نیکوتین قبل از رسیدن به مغز قدرتمندتر سازند. انزیم تازه توسعه یافته  NicA2-J1 نام دارد و  در مطالعات اخیر حیوانی مشخص شده است که این آنزیم اثر قابل توجهی در حذف نیکوتین از جریان خون در موش ها دارد.

آنزیم ترک سیگاراین مقاله جدید که در مجله Science Advances ‌منتشر شده  است یک بررسی پیشرفته بر روی حیوانات است که در آن آنزیم تازه کشف شده مورد بررسی و ازمایش قرار گرفته است. در مدل های حیوانی که برای شبیه سازی بدن انسان توسعه یافته و عادت به مصرف نیکوتین در آن ها شبیه سازی شده است دانشمندان دریافتند که در این حیوانات بعد از درمان با آنزیم تازه کشف شده سطح نیکوتین پایینی در جریان خونشان وجود دارد. نکته مهم ماجرا اینجاست که حیوانات بعد از دریافت این آنزیم، نشانه قابل توجهی از اثرات ترک نیکوتین از خود بروز ندادند.اولیور جورج یکی از محققان این مقاله در این باره چنین می گوید:

نکته منحصر به فردی که در مورد این آنزیم وجود دارد این است که به اندازه کافی سطح نیکوتین را در جریان خون کاهش می دهد اما این سطح در اندازه ای باقی می ماند که اثرات حاد ترک سیگار را بر روی حیوانات نداشته باشد. 

نوشته های مشابه

 این مطالعه اثرات طولانی مدت آنزیم بر روی حیوانات به خصوص بعد از ترک سیگار را مورد بررسی قرار داده است.   مصرف نیکوتین در این حیوانات برای 10 روز متوقف شد. سپس نیکوتین به آن ها تزریق گردید تا مشخص شود حیوانات تمایلی برای دریافت مجدد آن دارند یا خیر.  حیواناتی که در اصل با آنزیم NicA2-J1 درمان شده بودند بعد از تزریق مجدد نیکوتین تمایل اندکی برای مصرف دوباره آن داشتند و در مقایسه با حیواناتی که این آنزیم را دریافت نکرده بودند رفتارهای اعتیادی کمتری به نیکوتین از خود نشان دادند. این موضوع نشان می دهد آنزیمی که به تازگی شناسایی و کشف شده می تواند اثرات طولانی مدت مفیدی بر روی ترک سیگار داشته باشد.

یکی از جنبه های جذاب و جالب این تحقیق این است که دانشمندان تلاش می کردند نیکوتین را قبل از اینکه به مغز برسد از جریان خون حذف کنند. به همین خاطر برخلاف سایر تکنیک هایی که قبلا مورد بررسی قرار گرفته بودند و اغلب مکانیسم هایی را برای بهبود شرایط مغز به کار می بردند این روش مانع از رسیدن  نیکوتین به مغز می شود در این روش حذف نیکوتین در خون اتفاق می افتد.

 اولیور جورج در این مورد چنین توضیح می دهد:

این یک رویکرد بسیار جذاب است زیرا می تواند وابستگی به نیکوتین را بدون تحریک هوس و سایر نشانه های ترک آن، درمان کند. این آنزیم در جریان خون  کار می کند و اصلا کاری به مغز ندارد. پس عوارض جانبی آن به حداقل رسیده است.

 نتایج این مطالعه هنوز در نمونه های انسانی مورد بررسی قرار نگرفته است اما محققان امیدوارند بتوانند بعد از سال ها کار بر روی نمونه های حیوانی، این آنزیم را بر روی انسان ها نیز امتحان کنند و اثرات مفید آن در حذف نیکوتین از خون بر روی انسان ها را هم مشاهده نمایند. امنیت و کارایی چنین روش هایی هنوز هم در انسان ها باید مورد توجه قرار گیرد اما تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد. اگر موثر بودن این روش در انسان ها نیز ثابت شود می توان به اینده درمان افراد سیگاری و امکان ترک سیگار توسط آنها امیدوار بود. چنین روشی در صورت موفقیت می تواند جان میلیون ها نفر را که در معرض بیماری های ناشی از مصرف سیگار قرار دارند نجات دهد. نتایج این مطالعه در مجله Science Advances به چاپ رسیده است.

از اینکه تا انتهای یکی دیگر از مقالات مجله پروماگ همراه ما بوده اید سپاسگزاریم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا