تاثیرات افکار و رفتار پدر و مادر بر جسم و روان جنین در دوران بارداری

بدون تردید حساسترین دوره ی زندگی هر انسان، ‌میتواند دوران جنینی او باشد .زیرا در این دوران پایه و اساس بدن مادی ، روح و روان معنوی کودک بنا میشود. بسیاری از بررسی ها و شواهد نشان می دهد که حتی افکار مادر در دوران بارداری روی سلامت جسمی جنین تاثیر بسیار بالایی دارد. تولد نوزاد نارس و یا دارای مشکل جسمی می تواند ناشی از افکار بد مادر باشد.
نوزاد در این دوران بخاطر ارتباط نزدیک روحی و جسمی به مادر از تمام اتفاقات درونی و بیرونی بدن مادر خود تاثیر میپذیرد. مسئولیت سنگینی بر دوش والدین یک کودک محول میشود زمانی که نطفه یک جنین در وجود یک مادر بسته میشود. در ادامه این مقاله از مجله پروماگ قصد داریم شما را با این تاثیرات بیشتر آشنا نماییم با ما همراه باشید.

نقش پدر در سلامت روان جنین :

نقش مرد بعنوان پدر کودک و همراهی او با همسرش میتواند حس آرامش را به مادر و در نهایت به کودک آنها منتقل نماید.احساس رضایت از بارداری همسر و حس شعف و خوشحالی از داشتن یک فرزند، بسیاری از دشواریهای دوران بارداری را نه تنها برای مادر بلکه برای هر دوی آنها آسان خواهد کرد.
اضطراب و ترس مادر از داشتن فرزند و ترس از عدم همراهی همسرش اضطرابهای بی مورد از جنسیت فرزند.
ترس و وحشت از آسیب به بدن مادر حتی استرس زایمان و … ترسهای شایع مادران باردار هستند که قطعا با همراهی و مراقبت همسر کاملا از بین میروند و تمام دوران بارداری را لذتبخش خواهد بود.

نقش مادر در سلامت روان جنین :

عمده تاثیرات روی جنین در دوران بارداری ناشی از رفتار و افکار مادر است. مادر باید همیشه سعی نماید تا احساسات مثبت را در سر خود پرورانده و افکار و احساسات منفی را از خود دور کند. انسان میتواند با قوه ی اراده پاره ای از احساسات بد را از خود دور کرده و به جای آن احساسات خوب را جایگزین نماید.
نقش مادر در سعادت و شقاوت فرزند به خصوص در دوران بارداری بسیار حساس و سرنوشت ساز است.زیرا نوزاد در شکم مادر. مانند یک عضو از اعضای بدن اوست. هر مادری که بخواهد کودکی سالم و شاداب و از نظر عقل و روان سالم و بدون نقص داشته باشد. باید قبل و حین بارداری مراقب سلامت جسم و روان خود باشد. داشتن فرزند سالم به زندگی طراوت زیبایی و شادابی و استحکام میبخشد. انگیزه و نیاز به مادر شدن در وجود زنان و پیوند جسمی و عاطفی با جنینش و بعدها با فرزندش میتواند تمام سختیهای مادر شدن را آسان و به زنان شادی عمیق ببخشد.

مادران در زمان بارداری زایمان و پرورش کودکان و حتی تا سالهای بسیار دورتر نسبت به موجوداتی که به آنها چنین شادی عمیقی بخشیده اند احساس مسئولیت میکنند. مادران در تمام این سالها امور مربوط به فرزند خود را با میل و رغبت انجام میدهند و این شادی را عمیقتر و بهتر تجربه می نمایند.

بدون شک باید گفت که مسئولیت بدبختی و خوشبختی هر انسانی تا حدود زیادی بر عهده مادر اوست. زیرا فرزند در شکم مادر نتیجه ای از فعل و انفعالات و تحولات محیط رحم است که هر کدام میتواند تاثیرات کوچک و بزرگ و همچنین مفید یا مضری داشته باشد. اگر همه این تحولات خوب و مطلوب باشد قابلیت و زمینه مساعد برای خوشبختی فرزند ایجاد میشود .واگر همه یا برخی از این تحولات نامطلوب و نامساعد باشد میتواند زمینه ساز بدبختی فرد در آینده باشد.

شغل مادری چنان ارزش بالایی دارد که زیر بنای تمام مسائل تربیتی محسوب میشود. به طوری که رشد یک جامعه فقط بستگی به تربیت و ازدیاد مادران دانا دارد. یک روانشناس آمریکایی بنام (دکتر سیلوانوس استال) در یکی از کتابهای خود نوشته است:

از حکیمی پرسیدند از چه زمانی باید تربیت را آغاز کرد؟

حکیم در پاسخ گفت: از بیست سال قبل از تولد!! اگر به نتیجه لازم نرسیدید معلوم میشود که باید زودتراز آن شروع میکردید.

معنی این سخن حکیمانه حضور معنوی نسل پیشین در تربیت زندگی روانی نسل حاضر است.
در آموزشهای دینی ما نیز شواهدی وجود دارد که انتفال زمینه های روحی و اخلاقی را از والدین به فرزندان تایید میکند. بنابراین کودکی که امروز به دنیا می آید زمینه های گوناگون ارثی و رفتاری را که در دوران جنینی با او عجین شده با خود به همراه دارد. بنابراین بذرهای اولیه شخصیت کودک را باید در وجود والدین جستجو کرد.

عاطفه مادری در انسان از گستردگی و عظمت خاصی برخوردار است. مادر تا آخرین لحظه ی حیات خویش فرزند خود را از ژرفای جان دوست دارد و او را مشمول مهر و عطوفت بی شائبه ی خود قرار میدهد.

تاثیرات افکار مادر بر سلامت جسمی جنین :

واقعیت این است که طبق بررسی ها و شواهد بدست آمده داشتن استرس و افکار بد و منفی در دوران بارداری تاثیر مستقیمی بر روی مشکلات جسمی و بیمارهای بعد از تولد نوزاد خواهد داشت. اهمیت نتایج حاصل از افکار و روان مادر بر روی جنین درون رحم ثابت شده و هیچ شکی در آن وجود ندارد.

آسیب های فیزیکی ناشی از این افکار می تواند تا سالیان سال یا تا آخر عمر فرزند را درگیر کند و حتی اخیراً تحقیقاتی انجام شده که نشان می دهد عوامل زیست محیطی نیز در رشد عواطف و احساسات نوزاد تاثیر بسزایی دارد. با توجه به اثبات این موارد لازمست هر مادری در دروان بارداری افکار خود را کنترل نموده و همیشه با پروراندن افکار مثبت و احساس خوب زمینه را برای بدنیا آوردن فرزندی سالم مهیا سازد.